SusalımHep başa en başa Sevilen eller boş Sayamaz kaç parmak Uzaktaki ten midir Dokunulmayan Anla Yasak İçinden ağlayan azap Yalnızlığı tuzak bülbül gibi El yordamı sever âma Yakarır Düşümden iner misin? Alaylı telaşlarla yürünen yollarda Arkadaşlar okşar derini Boğulmaz çekersin Bilirsin Bu dünyada kahır, hülya Teselli değil Şafak er geç söker söyleriz Çıkarır içinden geceyi Günle aydınlanmak dersini Çoktan okuduk biz Riyâsız ömür dilinde Sâhi tutunabilsek Kekeme kalırız vallahi Susalım da Dil dilenmesin Pişmanlık bâki 25.09.07 |
tebrikler.