DAMLASI BENDE GÜLŞEN
Bu günde Gülşensiz karardı gün
Yangına düşer ruhum ve bedenim Gökyüzü tan vaktinde ağarırken Kurşuna dizilir usumdaki duygular Ve asılı kalır sırma saçlarında Sevdasına hamallık yaptığım yüreğim Şafaklarda En acı anları yaşar ruhum Tahammülsüzlüğüm kıvrandırır göz kapaklarımda Farklı coğrafyalarda büyüyen aşk filizlerini Kardelen beyazlığında çiçekler açar yüreğimizde Hayat ne zor bir bilsen Sen ciğerimin ortası Yaban ellerde açan gülüm İnan sensiz aldığım nefes ateş olur Kavurur bedenimi Bu akşamda buğulu gözlerin dökülür kadehime Damlası bende sevda Damlası aşk Ve damlası özlem Sarar benliğimi Gönlümde güller açar sana Gülşen Sensiz güneş fersiz ışığım Istıraplar sarar dünyamı Günahıma bin kefaret Sana döktüğüm gözyaşlarımdır Gülşen Ve ayaza gebe kalır duygularım Sensiz karanlıktır dünyam Gülşen Ve siyah gecemde Siyah beyazdı anımsamalarım Zaman su gibi akıp geçmiş fark edemedim Baharı yaşamakken niyetim Yorgun hazan kapımı çaldı Gülşen Güller acar uzaklarda şimdi İçimde her daim hüzün varken Çocuksu yüreğim gülsün ebedi Gülşen Ey Gökyüzü maviliğindeki elma yanaklım Gül dalından rengini almış Kiraz dudaklım Bulutların sarmaş dalaş’ındaki karakaşlım Yağmur damlasında doğan aşkın çocuklarıyız Evliyalar diyarında yedi minareden oluşan şehir Himmetinde durur Gülşen Sahillerine yazılı kalsın adımız İki seven yüreğin hikâyesi bu ŞİİRİME GÜZEL YORUMU İLE SES OLAN HAYRU NİSA ŞENEL ARKADAŞMA KALBİ TEŞEKKÜRLERİMİ SUNARIM |