ULUDERE ŞÂİRLERİNE!
Bir zaman lâl dururken, şimdi dili lâinler
Tomurcuk güller dalda kururken nerdeydiniz? Çukurcada askere saldırıpta hâinler Onlarca Mehmetçiği vururken nerdeydiniz? Biriniz şiirinde şehitleri andı mı? Allah için söyleyin, ciğeriniz yandı mı? Dağdaki teröriste ’yapmayın’ dediniz mi? Hangi hakla devlete sövüp saymaktasınız? Siz yirmi yaşınızda kör kurşun yediniz mi? Neden şimdi etrâfa nefret yaymaktasınız? Durun az kardeşlerim, ne olur biraz yavaş Barışa sekte vurur açtığınız bu savaş Elbette yaşananlar basit bir olay değil Uluderede yiten otuzbeş tane candı Hâtâyı kabul etmek tabî ki kolay değil Kardeşimizdi hepsi, benim de içim yandı Çalışılsın üstünde, biraz kafa yorulsun Yanlışı yapanlardan mutlak hesap sorulsun Bu münferit olayı genele taşırsanız Barışı getirmez ki, aksine olur mâni Yara iyileşmez ki sürekli kaşırsanız Kabuk tutup kurumaz, sürekli kanar yâni Elbette herkes üzgün, yandı yürekler lâkin Sağduyulu davranıp herkes olmalı sâkin Orada ağlaşanlar, anamız bacımızdır Yok ayrısı gayrısı bu ortak acımızdır. . |