Çok kere bahara özenir yürek sesim
Bir kenarda al al olmuş günahımın rengi
Siyah kadar beyazında öfkesi zulalaşır
Gecemin hayal fitnesinde
Aşkı uğralarım başka kollara yavaş yavaş

İki can üryansa yaşadıklarından
Korkunun nefesi parçalar sevinçleri olduğu yerden
İmdat sahnesine gerek kalmaz
Umutlarda al bildiğince bir bezginlik
Öfkenin ayakuçlarına siniyorum yavaş yavaş

Dilimin temasızlığında yorgun cümllerim
Şiir olsun diye yırtar üstünü başını
Sessizliğim savrula durur ötesi karanlık duygulara
Sevgim güçsüz sığıntı gibi
Kâğıdın üzerinde olduktan sonra
Mısralarımda üşür bundan dolayı yavaş yavaş

Yar kaşlarını çata dursun düne ve bu güne
Düş yollarında döner yaşanılmışlık
İhanet öper vakitsiz kuru dudaklarını
Yağmur nifakı geç yoklasada kirpik ucunu
Ben hep ağlarım bir hiç uğruna yavaş yavaş



Hadi bir tanem günışığının telvesinde Yüzümü çiz dileklerim biriksin avuçlarının sıcaklığına
Seni seviyorum derken...............................