YOLUM YOKLUĞA ÇIKAR
Gül mü solmuş bahçemde hava neden pis kokar
Umutlarım bohçamda yolum yokluğa çıkar. Lügatimde lehçemde ihanet habis kokar Sağımda bekler ölüm,solum yokluğa çıkar. Şeytan durmuş tepemde,ya öl ya öldür diyor İki ara bir dere gel beni güldür diyor Aklım ile imanım yapma bu zuldür diyor Sağımda bekler ölüm,solum yokluğa çıkar. Kutsanmış tabuları heba etmek ar bana Eder isem bu dünya kabirden de dar bana Her şekilde bir ziyan,yakan azap var bana. Sağımda bekler ölüm,solum yokluğa çıkar. Helalinden bir yuva kurmayı düşlemiştim Sevgilimin gönlüne sevmeyi işlemiştim Ona bakan herkezi kem diye fişlemiştim Sağımda bekler ölüm,solum yokluğa çıkar. Sadakat kalesinden düşüverdi ansızın Lakin kanı akmadı yâr denilen kansızın Tek sahibi Allah’tır canlı ile cansızın Sağımda bekler ölüm,solum yokluğa çıkar. Son anımda yetişti mihmanım olan dostum Hakikati gösterdi ruhuma dalan dostum Aşk varlıkta yok olmak,gerisi yalan dostum Sağımda bekler ölüm,solum yokluğa çıkar. ünsal Arslankaya |