yıllar resimleri bile eskitmiş çerçeveleri kırık hayat kareleri doldurur aynalığın önünü tek göz gardrobun askılığında mâzi dünlerin tembel izlerini saklar çekmeleri
nasırlanmış parmaklara yürüyüşler takılır adım başı muhabbetlere gebe kalır köşe başı kavgaları biraz ürkek biraz da delirmiş bir gençliğin kanında doyar âsilik
sınırlar duvara duvarlar bakışlara gölge garip bir yalnızlığın toprak kokusu dolar içlere
üzerine yazılmış öykülerin örtünmemiş yanları üşür şubat ayazı vurur baharın toyluğunu beden kurur yine gözyaşları sağar özlemi ve yine renksiz ruj lekesi morartır dudak etini
gecenin kenarına iki yetim söz düşer birbirinden habersiz al , ver . . . ! sessizliğin yatağında noktalanır mecbûri alış_veriş
ey gidenim ey aslına hiç gelmeyenim zaman yavaş yavaş ekşirken ortalıkta ucu açılmamış kalemleri yalar doğmamış şiirlerim
havil uykuyu tanıdığından beri kabadayı bense Allah’ın sâdık kulu
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Havil şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Havil şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
havil uykuyu tanıdığından beri kabadayı bense Allah’ın sâdık kulu
duygular yağmurdu hüzünden di damlalar irkilirken sözler titrek birazda gizem kokusu yine sanki her zamanki gibi anlaşılmaktan korkar yada anlaşilamamaktan
çok güzeldi lezzeti dilimde kaldi okurken başka şiir okumadimki bu tat kalsin dilimde diye sevgim ömürlük yağmur saçlima
başarilar en güzel mutluluklar sende kalsin güzelim
"üzerine yazılmış öykülerin örtünmemiş yanları üşür şubat ayazı vurur baharın toyluğunu beden kurur yine gözyaşları sağar özlemi ve yine renksiz ruj lekesi morartır dudak etini"
yangındır her daim özlem yeri
küllerinden doğar beklenen
gelişlerle
Sevgiyle
(kutlu olsun yeni yıl)