Alfabeler de Dilsiz Kalır
Erkek çığlık
Dişi çığlık Çığlıkların da çığlıkları Nasıl da ürüyorlar bu dizelerde Çığlık çığlığa Umut sancı demeden Tüm göçebe dudak izli imgeleri yutarak *** Dün geceyi gizlice aya ispiyonladım Bazı karanlıklarda beni ne kadar sahipsiz bıraktığını söyledim "ben bir çaresiz uyduyum" "Bari sen çaresizce uyma" dedi Sonra yine o gardiyan kara bulut "Görüşme süreniz doldu" dedi Sürgüledi yine göğümü göğsüme *** Kıyamadım Sokaklarda ne kadar sahipsiz hüzün varsa Topladım evime getirdim Olmadı Bir bir ölmeye başladılar Yine uçurdum penceremden Alışmamışlar evcil olmaya *** Biliyorum yine gereğinden fazla doldurdum İncir çekirdeğimi Kabından anılarıma doğru taşarken Zencefil kokulu şerbetli yalanlarım *** Rüyalarımın casusuyum Alfabedeki kayıp sözcüklerin izini tarayan Ağıt yakan duyguları adına *** Bulutların püsküllerinden bembeyaz bir şiir örüyorum Bu kadar sarı/nın içinde üşüme diye kurumuş takvimlerin arasında *** Hiç ummadığım bir sözcük astı kendini tavanıma Tüm alfabe yasta kara gözlüklü şiirler musalla başında *** Alfabenin en zampara hali Hepsi alaycı Hepsi düşüne buyruk Hepsi en büyük numarasını yapmaya hazırlanan Bir şiirbaz *** Bazen binlerce sözcük aynı anda çıkmaya çalışır bir dudaktan Ve öyle çok hüzün siner ki içlerine Alfabeler de dilsiz kalır Düğüm düğüm olur harfleri Gırtlakların çıkan koca bir sessizlik olur sadece Oktay Coşar |
Sokaklarda ne kadar sahipsiz hüzün varsa
Topladım evime getirdim
Olmadı
Bir bir ölmeye başladılar
Yine uçurdum penceremden
Alışmamışlar evcil olmaya
:))
aslında bu haliyle insan ne kadar açık tisunumi toplamaya.
ee hüzünler az geliyorsa bir yüreğe, savaşmak daha değmeli
kıran kırana.
çokça beğenim ile,
iyi gecelerr...