"AYRILIĞIN KOKUSU TREN İSTASYONLARINDA KALDI"Hiç beklenmedik zamanlarda Çalıyormuş kapıyı. Kurbanını eliyle koymuş gibi buluyormuş Soru sormadan, Gönül almadan, Okuyormuş fermanı İltifat edip Hakaret gibi vuruyormuş tokatı İnsanı duygudan duyguya sürüklüyormuş Ayrılık. Sevenlerin dışında Hiç kimse suçlu gösterilmiyormuş Aslında bir çok imza atılıyormuş Bu yolun en başında Kime baksan yüz çeviriyormuş, Çekip gidiyormuş Kabahat yok, Suç yok, Herkes o en güzel yaşında Ansızın yaklaşıp adım adım Uzaklaşıyormuş Ayrılık. Kapı eşiklerinde tutuluyor Kalp atışları Her an Gidecekmiş gibi. Silip atıyormuş İçindeki onca duyguları Kimbilir kimleri kimlerden aldı Ayrılığın kokusu tren istasyonlarında kaldı.... 13 Eylül 2011 [Harun İNAN] |