"DOSTLARIM MEZARIMI KAZMADAN GEL"
"DOSTLARIM MEZARIMI KAZMADAN GEL"
Yıllar geçti aradan hep ırağım Sen gönlüme akan, susuz ırmağım Hazanında kurur, düşer yaprağım Dostlarım mezarımı kazmadan gel. Kaç sene geçti gelmedin köyüne Ağardı bağrıma bastım taş bile Düşmanım sarılmış, balta küreğe Dostlarım mezarımı kazmadan gel. Unutmadan seni bir hal, hatır sor Sessiz naralarımı cihan duyar Telgrafın tellerine kuşlar mı konar Dostlarım mezarımı kazmadan gel. Ağustos’un sıcağında donmuşum Gül dururken dikenine konmuşum El dilinde rezil, rüsva olmuşum Dostlarım mezarımı kazmadan gel. HARUN İNAN 25 AĞUSTOS 2007 |