Alak'tan/Sevgiden Yaratılan İnsan
Bazen düşüp yollara
Düşünmeden gitsem diyorum Bulut olup gökyüzünde Savrulsam dağların zirvelerinde. Öyle içim dolu ki Dökülmek için geçmi Çağlayan ırmak gibi Akıp gitmek istiyorum. Bazen diyorum ne kadar mutluluyum Evren benim, güneş benim dünya benim Bir benim için şu gece, gündüz Her açan çiçek, aldığım her nefes benim. Bazen değişirim Öylesine Kararır göğüm Dağılır artık neşem Çekilirim içime Bazen sıkılır içim Derin derin düştüğüm düşümde. İşte o zaman bırak diyorum Bir bak şu yere göğe Herşeyi en güzel yaratan Rabbim Neyin eksik neyin fazla Bir dinle her şey seninle Senin için dönüyor şu koca dünya. (Aralık 2011 İstanbul) |