SENİ YAZMAKGecenin bir yerinde uyandırdı, Sessiz bir çağrı, direnmedim hiç. Kalem kağıt bekliyordu, tebessümle. Elbette çaydanlık ve demlik de Özlemin doldu , odama ışıkla. Üşüyen ellerimi ısıttım, Sarıldım, demli ince belli cama. Çektim içime kokusunu. İlk yudumda, gelip oturdu, Önce gözlerin sonra yüzün. Anlatmalı, o sevdalı bakışlarını, Sessiz mırıldanan kelamlarını. Ne etmeli, nasıl anlatmalı, Kalem düşünürken, inceden, Gözümü alıp hayalimden, Baktım ki yazmışım çoktan, Kelam, çoktan düşmüş kağıda, Ve ben zaten anlatmışım seni. |
"SENİ YAZMAK"da çok sade,anlaşılır,akıcı bir dilin kullanıldığını gördüm...Bunun da şiire başlığından son noktasına değin muhteşem bir armoni kazandırdığını tespit ettim...
Derin bir hüznün sevinçmiş gibi coşkulu,debisi yüksek bir ırmak gibi akıcı anlatımını bulduğum"SENİ YAZMAK"ın çok değerli şairesini yürekten kutluyorum...Saygımla...Hüseyin ERDOĞAN