Eller ilinde bulunmaz
Gönüller çağlar durulmaz
Bir dost sesine hasret
Hakka yürüyen erenler
Hadi durma gayret.

Yine doldu içim dışım
Ne saray ne taç isterim
Şu dünya ilinden öte
Ebedi aleme rağbet edenlerdenim.

Öyle bir elek savurur beni
İnceden inceye geçer giderim
Geride kalan çerçöpten ayrı
Gönül saflığına ermek isterim.

Bilirim bu yol çetin bu yol zor
Dağların kaldıramadığı yük var.
Yüklenip iman kuvvetiyle birden
Aşılmaz sanma her işi kolay eden
Allah’ın yardımı yakın
Yakın gerçekten.

Çok zor dostum çok zor diyorsun
Bu alışılmadık hengame ortasından
Bir deniz ki dalga üstüne dalga
Elini çıkarsan karanlıklar içinden
Kendini kaybetmişsin daha bilmeden.

İşte bu fırtınalı denizin ortasından
Say ki Hz Musa asası var elinde
Ne yazar peşinde Firavun ordusu olsa
Sana ulaşan vahiyler var elinde.

Haydi bırak artık sağın solun kavgasını
Yürek karartan dertleri at gitsin
Sen ki ey dostum gerçekten
Derdin kadar büyüyüp yükselirsin.

Diyordu ki büyük alim kişi
Geçici dünyanın dertlerini yüklenen
Koca bir boşluğa savurur hayatı
Taşıdığı yük gerçekten ağır mı ağır
Bir ömrü boş yere harcar zavallı.

O yüzden hey gönlümün yansıması
Ey aynada ki kişi söyle bana
Bu canhıraş dünyanın içinde
Gerçekleri görmek için illa ölmek mi gerek.
Neden biz bu gerçeği
Hayatta iken görmek istemeyiz.

Çok zor sorular değil bunlar
Güpe gündüz çöl ortasındayız
Gözlerimizi kapatıp güneş arıyoruz.
Ya da karanlık gecede bulutsuz bir gökyüzünde
Ne ay ne bir ışık varken
Biz başımız önde
Diyoruz ki hiçbir yıldız yok gökyüzünde.

Yazık yazık bu zamana
Yazık bunca boşluğa yazı yazana
Yazık bana yazık size
Yazdıklarımıza
Rahman ve Rahim Allah’ın mesajı ulaşmadı mı?
Bundan daha güzel söz var mı?
Daha büyük haber mi var ahiretten başka
Daha büyük gerçek mi var cennetten cehennemden
Neden görmeyiz bu kadar açık gerçeği
Biz kendimize uzak kalmış
Kendimize el olmuş insanlarız.

Bizi bize anlatan Rabbimiz
Ne olur bizi bize bırakma
Biz kendimize yabancıyız.
Değilse kayboluruz
Yalancı şu dünyanın sonunda
Kaybeden yalnız
Yalnız
Biz oluruz.

(Temmuz 2016)