OyunbozanSek sek oynamayalı Ne kadar zaman oldu Üç taşı bile unuttum inan Bir çelik çomak olsa da oynasam Yüreğim ağır mı ağır adam. Çocukluğun saflığını kaybettik Lakin hala çocukça oyunlar içindeyiz. Biri kaçar bir kovalar durmadan Körebe biz, körelen düşüncemiz. Ya niye böyledir Kaypak olur bazısı; Ne sever ne sevmez, O asıl en istikrarlı kişi. Açıp baksan kalbini Yarısı atar yarısı atmaz Sevgi sevgisizlik arası Gidip gelir bizimkisi. Ya ben sersersi şair Söz bataklığına düşmüşüm. Ayaklarımın altında ezdiğim kaç kelime Ne onlar çıkıyor burdan Ne beni taşıyacak kadar anlam yüklüler. Hey artık yeter Bırak beni ilham denen şiir satıcı Artık almıyor beynim bak doldu taşıyor Başım dönüyor gene başım Yıkıldı yıkılacak yazdığım. Toplayıp gidelim Artık oyun bozanlık bizde kalsın, Kimsenin mızmızı çekemem, Giden gitsin kalan en sevdiğim şiirime Sarılıp uyuyacağım. (Temmuz 2010 İstanbul) |