İSTANBUL...
"Sana övgüler düzmeyeceğim İstanbul,
Ruhunu okşayacak sözler duymayacaksın, Ve; Sana aşık olmayan tek kişiye tanık olacaksın… Mutsuzsun; Yüreğinde sarhoş sevgililer dolaşmakta, Kalabalık ama yalnızsın. Kahretmektesin bu ruhsuzlar güruhuna Elbet anlayacak biri diyorsun, Dokunacak mavi saçlarına, Ve okşayacak Haliç’e uzanan ellerini, Bekliyorsun; Anadan uzak, Anadolu’dan ayrısın Kırmızı karanfiller saklamaktasın koynunda, Kokusu ellerine sinmiş… Yedi tepede türküler söylüyorsun, Duydum ki beklediğin gelmeyecekmiş… Ağlıyorsun; Sen, adına şiirler yazılan sevgili, Ve toprağına umut ekilen, Bir padişah eteğini, Kirlettiği çamurla şereflendiren.… Şimdi kendin olma zamanı İstanbul! Ya benimle İstanbul’da kaybol, Ya da İstanbul gibi ol…" |