NUR YÜZLÜM
Uzak durma gel koynuma,
Estirme karayelleri, Saçlarını dök boynuma, Sarayım ince belleri. Haydi, tebessüm eyle, gül, Yakıp bırakma közden kül, Açıl da birazcık dökül, Şakı eyle o dilleri. Çözemezsek bu düğümü, Kim söyler ki güldüğümü? Kabul eyle öldüğümü, Araya korsan elleri. Ay ile güneşe söyle, Nur yüzünü dön bir şöyle, Bir lahzacık nazar eyle, Derdime katma selleri. Rüzgârla kokunu esin, Gel yakından gelsin sesin, Gözlerimdeki perdesin, Kaldır aradan tülleri. Akıtma gözümden yaşı, Yere düşse yakar taşı, Aşka düşmüş dertli başı, Sarar sevdanın külleri. |
saygılar