gördüm ki söz uzadıkça hayat kısalıyor kollarımda derken tırnaklarını yemeye bayılan bir çocuk oluyor kırmızı ayakkabısıyla yatağa düşen bir aşüfte yahut gecenin kızı saçlarını çözüyor nemrut nemrut
hiç telaş etmeden aşkı tedris eden bir talebe ne lam’ı kalıyor ne cim’i şehrin diğer yakasında /asılı bir genç cesedi
gündüzler zalim geceler iştiyak içinde birer müneccim belki de
cümle sükutun sayhasıdır içimde çoğalan unut ey kalbim ne hale koyar seni bu hareli umut
gördüm ki sözü uzattıkça gölgesizim
aralık bırakma kapını ey hayat beklediğim yok. ne de benim gidecek mecalim…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
aralık bırakma kapını ey hayat şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
aralık bırakma kapını ey hayat şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Bu sesleniş ne güzel, güzelde, muhatabı duyduysa eğer...
Sevgiyle kalın ve o hareli umutla...