Balkonda iskemleye oturdum Gelip giden gölgelere bakmaya başladım Kaçışan insanları başsız gövdelerinden Seyretmeye başladım bir yudum sigara çektim içime Vazgeçtim onlara bakmaya istedigim bu degil o degil şu degil Derken sigaramın ismariti elimi yaktı Uzandım sezzislik kokan havada yeni bir sigara yakmaya Belkide bütün bir ömür camdan balkondan başsız gövdeli insanlara bakmakla geçti
Balkonda iskemleye oturdum Olabilirmi acaba yaşlı aşık karşıda oturan yaşlı aşıklaramı aşık Yanımda hiç eksik etmedigim aynamı titreye titreye cepimden Çıkartıp aynaya bakmaya başladım Saçlarım agarmış yüzümde yaşlılık çizgileri var Artık sevgiaşk benim neyime der gibi tekrar ve tekrar ayynaya baktım Düşündümde bayatlayıp küf kokan insanın ömrüdür taze kalansa aşk
Balkonda iskemleye otururken ayagı kalkıp herhalde umdugumu bulamadım Güne herdem başlayıp herdem bitiern ben Artık ne cennet tasası nede kıyamet ugultusu yok benim için Derinlerden bir hıçrık tuttu yaşlı yüregimi Ona karşı çıkıp son bir nefes aldım ve Birdaha görmicem balkondan başsız gövdeli insanları
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Başsız gövdeli şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Başsız gövdeli şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.