Avuçlarım terliyor
Ölüm ne kadar acımasız ?
hem zerre kadar korkmuyorum ölümden ölüm ayırmadan gitmiyor aslında işte al şafaklar batmış ama ben niye uyuyamıyorum rüyalarım bile tetikte dünyanın damında izlemek istiyorum hayatı Bir anlık bile olsa ömrümce diye diye sevmek istiyorum hayatı Yalan olsa bile mutlulukyaşamak istiyorum gercekleri gercekler sag omzumdayken günahlar sol omzumu incitmeye başladı. Hayat ise melek gibi duruyor karşımda içimdeki kıyametlerinin kopmasını izliyor Avuçlarım terliyor hayata olan inancımdan Gördüğüm her şey gercekmi acaba İçimdeki bu sesiz feryatlar ölümümü bana . Doğru getiriyor benimi ölüme yanaştırıyor. Yaşatıklarım bir hazine gibi kazılı bedenimde Beynimdeki fırtınaları suzturamıyorum Hergünki cömertliği bir sonraki gün icinde Bekliyorum |