Gülüşün Yarınları Müjdeler
“ Gülüşün Yarınları Müjdeler ”
Sisler basınca kekik kokularını Kuşatır bizi sessizce Garip bir hüznün gizi Kristal bardaklardan içer ay Çiy tanesini Gün dönümlerinde düşen yapraklar gibi İçimde çığlıklar Oysa Mısralarımda boy verir Masum bir çocuğun sevinci Umudu doldursam siyah gözlerine Kokusu karışır rüzgâra Yüreğe cemre düşer Akşamın yakut rengi erir Lâl dudaklarda Sisli sabahlarda ararım seni Kuşların palazlanan kanatlarında Bir çığ gibi akarsın avuçlarımdan Sararken ayrılığın hoyrat elleri Dudaklarımda karlı dağların üşümesi Dökülür güneşlerimin üstüne Buzlu bir dalda kışları yurt edinmiş Ürkek serçe kanadı ellerinin sıcaklığı Apansız Kırık bir düş kanar gecelerimde İçimde göçebe mutlulukların aralık ayı Ne varsa yitirdim düne ait Yare selam uçuran turna çığlığı şimdi zaman Ulaşılamayan gezegenler kadar soğuk ve karanlık Görünmez bazı duvarlar Gittin, dönmedin geri Üşüdü camlarda ıhlamur buğusu Bak, raylara kor düştü Çaresizlik ırmakları taşar gözlerimden Yağmur damlalarına yıldızlar döşerim Sen, yoksul ıslığımda güneşim Gecenin şimşekleri ışıldasın gözlerinde Yürü dünden geleceğe umutla Nerde biteceği belli olmaz ki yolun Bak kuşlar geçiyor Gagalarında zeytin dalı Taptaze bir gonca gibi açıyor şafak Her gülüşün yeni bir yarın müjdeliyor… G Ü L Ü M S E…… kirilgan |