Rüyalarıma İlk Ayak Basan Kadın
Düşlerin inanılmaz keşfi
Yazgım için çok önemli bir gün Rüyalarıma ilk ayak basan kadın Bir çırpıda çözüverdi Masal tabirleri bilmecelerini Bir çırpınışta çözülüverdi kemikleşmiş denklemler Her şeyi teker teker çıkardı sunağından Ben ona ayrılmadan önce beynimdeki çözelti usul usul gırtlağımdan akarken Sağanak terk edilişler altında gölgelerim sırılsıklam Uyanamadım da o nasihatlara : “terli terli düşleme Daha acılarının soğuğu ılımadı” bir güz pususundan arta kalan çığlıklar gibi sessizliğime bile arka çıkamayan unutkan savaşlarım gibi Yapacak bir şey yoktu Hangi elimde diye sordu Elim bir kazada mı dedim? Bilemedin dedi Bir dejavu çıkardı el kızı Tekrar tekrar sevebileyim diye : Hiç unutmuyorum Daha kış yaşındayım Organlarımın doruğuna daha yeni kar düşmüş Elime bir dev gibi bir umut tutuşturdular Töredir vuracaksın hüznünü dediler Aradım aradım aradım Dere tepe düz sevdim En son bir masal kovuğuna sığınmış Ayrılık soğuğundan titrer halde buldum Şöyle hışımla doğrulttum hüznümün sivri tarafını En güzel anılarımın tam ortasına Dilim tetikte Ama öyle hayalci bakıyordu ki bana buğusuyla Kıyamadım kıymaya Git kaç dedim Git kaç Ben mutsuzluklarımın çaresine bakarım… Oktay Coşar |
tebrikler...