ustam
ustam!!
yürek yanıyor yürek ağrıyor kelimeler dilimde kör düğüm beni hayat anlamıyor yastık başımı taşımıyor taşlara koydum başımı gün batımında söyledim hüzünlü şarkımı kimse dinlemiyor ustam!! yaş geldi kemaline sesim cılız ala bildiğine bir avuçtu beni çıkaran göklere avuca sığmadım doğruyu yanlıştan ayırırken yanlız kaldım bıkmadım yorulmadım ağladım çığlıklarımı boğdum sesimde ustam bayrağını ileriye taşımadım yerede düşürmedim kitaplarımı umut sözcükleriyle imzaladım paylaştım umudu paylaştıkça çoğalan bir çok güzelik gibi ustam sana bu satırları bir tornacı atölyesinde elimin kirinin sindiği kağıt parçalarına yazıyorum korkma bayrağını ileriye taşıyacağım inadım inat yaşayacağım.... |