kıbrısBir tiyatroydu zaman Bir tren istasyonu Tıkanan damarımın pıhtısıydın Gitti gelmedi nakaratı içimi ezip geçerken Eskiyen sloganlar kanserli bir hücre idi Bir tiyatroydu yaşam İliklerimizi donduran Meftayı nasıl bilirdiniz cevabını bekleyemem Dişlerini geçirdi tarih sokaklarımıza Bizim taraf var, öbür tarafın yanında Evlermiz sonsuzlukta kayboldu Bir kaktüsü kucaklamak nasıl bir işse Evdeki masa, sandalye, Kapı, pencere Size halimi anlatamam Yalnızım yapayalnızım işte Yarım ışıklı elektrik direklerinde ---------------------------------- |