BİRİ BENİ TAŞLAMIŞ!
/Biri kendine göre gûyâ beni taşlamış
Sanırım yazdıklarım fenâ gitmiş zoruna Üstelik sözlerine iftirâyla başlamış İstedim ki bir çözüm bulalım bu soruna Kötü söz kullanmadan, yaparak biraz mîzâh İşin aslı astarı neyse edeyim îzâh/ Dün yorumlar yazardın, üstelik ’dostum’ diye Yüzün kızarmazsa bak, hepsi kayıtlı durur Şimdi sana sorarım, bu û dönüşü niye? İnsan neden dostunu böyle sırtından vurur? Şiirlerimin çoğu tarafından okundu Yoksa acı gerçekler sana da mı dokundu? İyi çalışmamışsın sanıyorum dersine Birşeyler var emîn ol, senin gözünden kaçan Sırf eleştirmek için yazdığının tersine Benim hicivde küfre, kem söze savaş açan Yazdığım şiirlerin hepsi ortada aha Bak ve yazdıklarını gözden geçir bir daha Bu çırak iyilerle dâim aynı saftadır Maskeyle gezenlerin içine sermem postu Mütevâzı biriyim, sanma burnum kaf’tadır Ben ne bir yalakayım, ne de bir yorum dostu İçi boş bir şiire yalan yorum eklemem Hak edene yazarım ve karşılık beklemem Gardaş! Ben hiç kimsede, hatâ, kusur aramam Gerçekleri yazarım gördüğüm resim neyse Bilirim ki yalanla hiç bir yere varamam Doğrularımdan dönmem alnıma namlu deyse Görülmemiştir daha sırttan hançer vuruşum Altı yıldır burdayım, değişmedi duruşum Sana hatırlatırım sendin ilk taşı atan Hiciv diye yazdığın komik birkaç satırla Sen değil miydin bana durup dururken çatan? Ben ’tatlı su’ diyeyim, sen gerçeği hatırla Ondan önce olmuşsa sana karşı bir sözüm Bütün şiirlerimi yakarım iki gözüm Şimdi birazcık düşün, önüne koy fesini Hiçbir nedeni yokken neden öne atıldın? Amacın kitlelere duyurmak mı sesini? Ne diye durduk yere tartışmaya katıldın? Kendime soruyorum, zorluyorum iyemi Acabâ sana yorum yazmıyorum diye mi? Eğer parmak bastıysam kanayan yaralara Büyüklük taslamak mı sence benim yaptığım? Kimseye boyun eğmem, ak demem karalara Nefsime yenik düşmem, tek Allah’tır taptığım İsterim ki yazdığım şiir işe yarasın Kırılan varsa suçu kendisinde arasın Bukalemun misâli her dem değişmez rengim Yüzümde gördüğünüz maske değil özümdür Kimin kalbi fesatsa onlarla benim cengim Böbürlenmeyi sevmem, bak bu benim sözümdür: ’Kim kendini överse düşer gözümde çaptan’ Gittiğin rota yanlış, çevir dümeni kaptan’ Şimdi sen bu şiire emînim vasat dersin! Ama biz bırakalım okuyan karar versin. . |