HAMDIM, PİŞTİM, YANDIMNe bileyim yanılmışım serde cahillik vardı Aşk sadece kadın-erkek arasında sandım ben Doğru yolu yeni buldum gönlümü huzur sardı Allah aşkını tanıdım hep adını andım ben. O zamanlar deliymişim, tuhafmış bir hoşmuşum Nerede bir güzel görsem çağlamışım coşmuşum Boş şeylere kafa yormuş, boş işlere koşmuşum Mevlana’yı tanıyınca ’hamdım, piştim, yandım’ ben Pirsultan’ları tanıdım kendim ile barıştım Önüne geçeyim diye kötülükle yarıştım Gerçek aşkı bulanların arasına karıştım Dervişlerin sofrasında suya ekmek bandım ben. Uzun zaman Yusuf gibi dipsiz kuyuda kaldım Kendime Aşık Veysel’i, Yunus’u örnek aldım Çıktım zifir karanlıktan, o nurlu yola daldım Susadığım gerçek aşka işte şimdi kandım ben. ’Hamdım, piştim, yandım’ HZ. Mevlânâ. . |
Kendime Aşık Veysel’i, Yunus’u örnek aldım
Çıktım zifir karanlıktan, o nurlu yola daldım
Susadığım gerçek aşka işte şimdi kandım ben.
’Hamdım, piştim, yandım’ HZ. Mevlânâ.
...
yanmaya devam ...
pismek ne ki ?
ask icin sevgi ile yandik
sevgi icin askla yandik
yandikca anladik
anladikca aydinlandik
kandik ...
yak
...
sayfanizda siirlerinizin icinde gezinmek guzel
dualarimi birakiyorum ..
esen kaliniz
sevgi sunumlarimla
.
YAŞAYANKELİME tarafından 12/31/2011 11:20:09 AM zamanında düzenlenmiştir.