grileriAdımlarımın arasına karışmaz zamansızlık Ben ben olmadığım yerleri ara durur Gittiği her yere götürdüğü benden unuttuklarıdır Arar durur kıyaslamadan Sorgulamadan hangisi daha özenli Farkedemedikleri... Onlar, adımlarımın arasına karışan zamanların kiridir Kentin aralıklarından seslere karışan duman gibi Sarar bir yerleri kimi yorgun mahallelerin Mazgallarında kurumuş tortuları Uzaktan bakmayı tahayyül edersen ancak gri gördüğün Yakınına geldiğinde renginin sana kaldığı Bir an yoğunlaşıp dağılmazken gökyüzüne Hep yoğun olmasındadır halleri Senin fikrindedir rengi Sen ne istersen Neyi duyduysan odur Yeşilinin kayıp tonu Kırmızısının albenisi Seçilmeyi istemez, keşfedilmekten uzakta Kendinden uzakta Kendisinden çok uzakta Bir yanında kalmışken anıları Benden de çok uzakta Ufuğa sırtını dayamış Şafaktandan da çok uzaklarda Ne yazdıysan o aslında Neyi yazmak istiyorsan Neleri karalamışsan Görmek istediğin renkte o, sanki dumanda Neye varabiliyorsa aklın Oraya kadar gidebilen Nerde durmak istiyorsan Orada sessizliği susturan Omuzlarında kış güneşinin ılık dokunuşları Getirebildiğin grilerini ışık bahçelerine hapsetmeye çalırşırken Teninde ay parlasın Söylemediğin bir şeyler kaldıysa Parmaklarımın uçlarına koy Üflerken rüzgara Ardında kalan izinde grilerim kalsın Farkedemediklerine... 2007 eylül |