Bir gazete haberinden esinlenerek yazdığım kurgu bir şiir.

Gördün züğürtlüğümü, halime sözün mü var,
Ne parada, ne pulda, gözüm de gözün mü var.
Demiştim karnın doymaz, gözünü dengine sok.
Karnını doyuracak , başkaca adam mı yok.

Hemen de söylenmiştin, aşık oldum ben sana,
Bir boğaz değil miyim, bulup bakarsın bana.
Şu başımın üstünde, yerin var kalacaksın,
Sevdana ayırdığım, gönlümde olacaksın.

Yoktu zaten babanın, ne gönlü ne rızası,
Değdi birden başıma, evliliğin kazası,
Her şeye göğüs gerdik, dikimize giderken,
Söz kesip nişanlandık, düğün balayı derken.

Sefilliğim diz boyu, çok iş arayıp durdum
Elimden her iş gelir, hepsine de başvurdum.
Hangi işe başvursam, kovul Allah’ım kovul
Çalmadığın başımda, bir zurnayla bir davul.

Gencecik kadın imiş, mutluluğa ihtiyar,
Kocasında para bol, geziyor diyar diyar.
Dedi ben de kalırsan, ne dert kalır ne tasan,
Olursun bir yıl sonra, vallahi para basan.

Yaşım yirmi üç oldu, sağa sola bakamam.
Böyle fırsat zor gelir, başka işe çıkamam.
Bir patron edasıyla yaklaşmışken yanıma,
Yerleşirim gönlüne, varsın girsin kanıma.

Ağrıya koyar mıyım, ağrımayan başımı
Garantiye almışım, bir senelik aşımı,
Sakın yanlış anlama, ne yazık böyle işim,
El yanında da olsam, seninle geçer düşüm.

Bu para senin hakkın, tüm harcamam ondandır,
Yanına bir süredir, gelmediğim bundandır.
Ekmek elden su gölden, yiyip içip gezesin,
Bitir artık yokluğu, fakirliği ezesin.

Ses etme ha bir tanem, sen biricik gülümsün,
Yaşlılığa merdiven, son durağım ölümsün,
Yoksa bende bildiğin, bundan başka hünerim,
Kendini gurbette say, bir yıl sonra dönerim.

Ne yaparsın el işi, işim ağır mı ağır,
Adımı mı unuttun, Birisi diye çağır.
Anlaşmıştık seninle, bu celp nedir ne ola,
Düzenimi kurup da yenice koydum yola.

Sevdan ne çabuk bitti, daha bir yıl sürmedi,
Mutluluk ateşini, bu gözlerim görmedi.
Dinle beni sevdiğim, dinle yalvarıyorum.
Gelecekten vazgeçtim, geçmişi arıyorum.

Uyuduğum uykudan, ne de çabuk uyandım,
Evliliği belime, hazırlıksız koyandım.
Aşığız diye diye, el ele iki kaçık
Rızasız evlilikler, devam etmez apaçık.

Ben evliyken yaşadım, anlattığım olayı,
Kimse engel olmadı, sanki yoktu kolayı.
Elaleme ders olsun, benim yuvam yıkıldı.
Adımın başına da yuva yıkan takıldı.

Zekeriya DUMAN


Geçmiş olsun Kardeşim, kurtulmuşsun ona bak.
Her kes maddeye tapar, arama sen burda hak.
El sözüne bakma sen, kim ne isterse desin ,
Vicdanı ne diyor bak, bundan müsterihmisin.....Necdet EREM

Dizde derman olmalı yokuşları çıkarken
Nerden aldım demeli lokmaları tıkarken
Kazma kürek gerekmez yuvaları yıkarken
Zekeriya Dumana ilham vermiş birisi
Gelecektir inşallah öğütlerin gerisi.....,..Ahretlik