Annem
baharı dermeden avuçlarnda
ferman yazdın yüreğine sevdamı, ömrünü vakfettin bana,bir de umutlarıma hasret çektiğin özlemlerinin kısırlığında bir ömür adamıştın uğrumda “aşkım” diye gecemde,gündüzümde,her anımda seni bulurdum her yakarışımda başım her sıkıştığında yüreğim her daraldığında seni arardım karabasanlarla boğuştuğumda. ey kadınların en asili, annelerin en güzeli biricik sevdam, Annem. sen, saçlarında sonbahar, gece ayazlarımda çiğ tanesi kıraç bozkırlarımın ıssızlığında susuzluğum... ayaklarına cennet serilen eşsiz varlık, ey kadınların en güzeli, bahtı karalım,çilekeşim, annelerin en güzeli biricik sevdam, Annem… avuçlarımda kışı Isıtırdın da hiç üşütmezdin. yorgan yapardın da saçlarını, ninnilerle avuturdun dalardın,dem vururdun yaşama dair özlemlere, tüm kötülükleri kovardın hayallerimden. masallar anlatırdın ya,bilmediğim diyarlardan dermek isterdim yüzündeki goncadan minik ellerim hiç uzanmasa da, anlardın,yüz sürerdin yanaklarıma ve tüm kahramanlar bir yana kahramanım sen olurdun ey kadınların en asili, annelerin en güzeli biricik sevdam, Annem. ŞİİRİME BUĞULU SESİYLE CAN VEREN ÜSTADIM,DEĞERLİ ŞAİRİM,REYHANLILI HEMŞEHRİM SAYIN HASAN DAĞ BEYEFENDİYE SONSUZ ŞÜKRANLARIMLA |