* Utangaç Begonyam*
Kanatlarında Homeros’un sevdası mıdır uyanan?
sütbeyaz yüzünde rüzgârın, suskun çiçeklerini konuştur, gölgeni düşürmeden saçlarını yeniden biçimlendir, buz tutan ellerinle yabancı bir dilde şarkın söyleniyor, bilmiyor muydun? kurulmamış bir tümceymiş meğer gizli sevdan denizi öpüp kaçan martılara kızma sen, dalında beste yapan, utangaç begonyam. Belirsiz yanılgıdır, kirazın erken açan çiçeği Leyla ile Mecnun mu? delinmeyen karanlıkların hangi ikindiye hüzünlenir, içimizdeki öte ey, masum yanlarıma sığınan esmer sana dönüyorum, dargınlığına bakmadan bıraktım kini, nefreti, gülün birinciliğini hâlâ bahar serinliği var, penceremin pervazında gel, pay edelim aramızdaki kerametsiz yargıları izin süresi doldu, soğuması o uzak nehirlerin mumyalar buzdan gölge yapıyor, bilinmeyen yarınlara. Mayalandım, mavi bir boşluğun sarmalında kaç acının serüveniydi, dudağındaki öpücük biten bir ayrılığın utancıdır, elimizde kalan ah... bilsem uzaklardaki sensizliğimi tutar ellerinden getirirdim sana/ yüzleşirdik tek sen misin ayrılan, üzüldüğün şeye bak, şarkısıyla eğleşirdik belki de akasyaların altında ormanlara yangındır isyanım, aşk kıvılcımlarını tutuşturan biliyorsun, hep geceleyin görünür yıldızlar düşündükçe bunu, seni daha çok özlüyorum. Nuri Dağdelen Özdere-İzmir 3/12/2011 Saat:22/47 |
Saygı ve sevgilerimle.