MAVİ GÖZLÜ KADIN
Kara gözlü bir adamı sevmiş mavi gözlü bir kadın
Hiçbir karşılık gözetmeden… Hayaller kurmuş sadece iki kişilik ve insanlardan uzak Bir kasabada ihtiyarlamadan… Yaşamak ve yaşlanmak istemiş esmer teninde adamın Beyaz teni henüz solmadan… Araya engeller girmiş, ayırmış iki çok seven yüreği Onlar daha vuslata ermeden… Kara gözlü adamın bir yanı hep boşluklarda kalmış Kimse mavi gözlü kadın kadar sevememiş onu, Dinleyememiş, Sohbet edememiş, Sevişememiş, El ele yürüyememiş, İçememiş, Dans edememiş, Çılgınlıklar yapamamış adam Mavi gözlü kadın olmadan… Hep yetim, hep öksüz kalmış geceler Güneş terk etmiş yaşadığı alanı adamın Kaybolmuş yıldızlar bir daha doğmadan… |
AHMET AYAZ