)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-292-)(-)(-)(
********************************************************************************
********* Benim ********* El çek tabip bu yaramdan sağalmaz yaram benim Gece gündüz dolaşmaktan kesildi çarem benim Eller düğün bayram eder ben derd ü gam içinde Bu ne zalim dünya imiş bitmiyor karam benim N e bağlandın bu dünyaya var mı ki tapun senin Bir emanet binadasın bozulur yapın senin Molekül mevt olacaksın yok bacan kapın senin Dünya değirmene benzer döner sıram var benim Denizoğlu başa kadar yandı kimin çırası Bu dünya kahpe dünyadır herkesin var sırası Seninle beraber gelmez dünya malı parası Açma tabip hiç sinemi bitmez verem var benim ************************ Aşık Durmuş Denizoğlu ************************ 1928-1989. Çıldır’ın Gülyüzü köyünde doğdu. Asıl adı Durmuş Gökdeniz’dir. İlkokulu köyünde okudu. Aşıklık geleneği ve şiirle küçük yaşlarda ilgilenmeye başladı. Aşık Şenlik geleneğinin yoğun olduğu bir bölgede büyüdü. Köylerine gelip giden aşıklar ve bazı yaşlı insanları dinleyerek kendini geliştirdi. Aşıklık geleneğindeki türkülü anlatıları da küçük yaştan itibaren öğrendi. Zamanla karşılaştığı birçok aşıkla dostluk kurdu ve deyişmeler yaptı. Özellikle oğlu Bayram Denizoğlu olmak üzere birçok aşığın yetişmesine katkıda bulundu. Şiir ve geleneğe ilişkin bilgiler aktardı. Hemen her tarzda yazan Aşık Durmuş Denizoğlu’nun şiirleri değişik gazete, dergi ve araştırmalarda yayınlandı. Aşık Durmuş Denizoğlu İstanbul’da öldü ve orada toprağa verildi. -------------------------------------------------------------------------------- -------------------------------------------------------------------------------- ..................................................................... )(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-292-)(-)(-)( Küstü canan neden bilmem, ömrümü dar eyledi Bakmaz oldu hiç yüzüme, bozuldu aram benim Ateşlere attı beni, yaktı bak nâr eyledi Bu derdimin merhemi yok, kapanmaz yaram benim Yar ilinden esen yeller, gelip de selam söyler Hasretinden ölüyorum, gör beni n’ider, n’eyler Türkü söyler geceleri, şu akan dertli çaylar Aslı sensen sevda üzre, küldeki Kerem benim Yollarına bakar gözüm, nemlenir uğrun uğrun Bekliyorum aylar boyu, ulaşmaz bana çağrın Benim döşüm delik,deşik,yanmazmı senin bağrın Sanki koca bir Marmara, yanıyor çıram benim Bana niye bahtım gülmez, alnımda yazım gibi Kadersizler hiç güler mi, asık şu yüzüm gibi Feryadımı duyan olmaz, inlerim sazım gibi Deli gönül viran şimdi, yarasız nerem benim Hasretinden ölürüm yar, başıma yağıyor kar Her gün hazan,her gün hüzün, bitmiyor,acı efkar Bülbül için açıyormuş, bembeyaz dalda şikar Sol yanımı acı kaplar, yanıyor şuram benim Buluşalım diyorum ya, tamamdır bekle bu yaz Gel birazcık insaf eyle, Râbbim’e eyle niyaz Sensiz hayat boş güzelim, yürekte kuru ayaz Göz göze gelmemiz için, gelmiyor sıram benim lüzumsuz’un dilekleri, huzurda kabul olsun Vuslat gelsin huşu ile, aşk ile gönül dolsun Aşıkların yüzü gülsün, yürekte pası silsin Aşkla çöller yeşillenir, ey kaşı karam benim Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz |