Adını sen koymalısın !
Bir teknemiz vardı özgün denizlerde
Yelken açıp doyasıya dolaştığımız Rüzgarsız anlarımız olduğunda Kürekleri birlikte çekebilmeliydik Ulaştığımız limanlara demir atmalıydık beraber Birlikte kadeh kaldırmalıydık küçük sahil lokantalarında Lodoslar fırtınalar olduğunda Birbirimize sarılıp geçmesini beklemeliydik Mumlarını söndüremedim Kurumuş güllerin vazoda Kollarımı açamadım seni uçurmak için Şimdi demliyorum yüreğimde Seninle olan her şeyi Yeni bir aşk Yeni bir tutku olsun istemeden Ufukta bilinmeyene yalnızlığımla yürürken Mehmet Düpel 20.04.2007 Mudanya |
ne güzel dile getirmissiniz ona olan özlemi...
kaleminize, yüreginize saglik.
sevgiler..