İşte o an şimdi
Aklının sesi yüreğin
Yüreğinin sesi aklın olmalı Akıl gezgin olurken Sonsuz haz Sonsuz sevgi Sonsuz bağlılıkla Yaşamaksa zamanda Bir andan bir ömre akmak En derin kuyuların dibinde Yeşermek kuruyup gitmeden Her baharı sevgiyle özlemle tatmak İki bedenden bir beden bırakmak geleceğe Dizelerdeki tutkulara endişelere Bekle derken Ben adımı öte yüze yazdırdım Mendirek ucu rüzgârda Gün erken ağarıyor Böylesine sancılı yıkılışta Rüzgârın estiği yönde dururken Hiçbir şeyin anlamının kalmadığı Oldu mu hiç İşte o an şimdi Geçmişimle arama duvar örmek istedim Her gün ölmektense Bugün ölmek Su üzerinde yürümeyi düşlerken Dokunsam kapının ziline Buradayım diyebilsem derken……. Mehmet Düpel / 27.07.2008 İstanbul |