Mermisi Bitti Dudakların
Islak, soğuk ve kirli
Rutubet kokan kaldırım taşları Firari duygularım dağılır bu şehre Puslu bir kartpostal gibi anılar Ansızın çıkar karşıma her köşe başında Bütün sokaklar ölü bir insan Gri tonunda yaşamın Nefes alış verişlerinde tükenmiş umutlar Mat çehrelerde hayatın yorgunluğu Gece, zulmetin tecellisi uykulara Tecrit edilmiş düşlerde arkadaşlığım Düşünce zindanından iç çekişleri Işığı çaldılar gündüzden, şeytanı havarileri Kirlendi o çocuğun elinde ki Bir tutum mutluluk, Kargalar nifak soktu bülbülün muhabbetine Ve ben karşılıksız vermiştim şiirlerimi Hiçbir şey beklemeden… Cümlelerimi çaldırdım, Mermisi bitti dudakların. Ömer Aydın 04.12.2011 |
Mermisi bitti dudakların.
Ömerciğim bu sözler arkasından güzel bir şiir getirmiş
yüreğini kutluyorum
selamlar