MAVİ EV....Coşkun seller gibi dökülür yüreğe Doru tay’ların yelesin de hırçınlaşan rüzgâr Dalıp ummana esen yel olur Denge bozan bir rüya Ninnisinde uyurken yıldızlar Koç’un boynuzunda dünya Gül bakışlıya Kızıl k/arası şafak Yol olur Tomurcuklanır gamzesinde Cemre sürer g/özlerine Dudakları çatlamış kuru toprağın Muson yağmuru siler anılarında Saklı kalmış Kara kaplı tozlu yaprağın Saçlarında güz sancısı rıhtımlar Dökülür bir bir eteklerine Bu devran kırığı yosun tutmuş ay ışığı Değiverdi birden beklenen yüreklere Tutuldu güneşin dili Çürüdü naftalin kokusu nameler Göçmen kuşlara emanet kalsın Hüzün kokulu yaylalar Bal teknesinde hırçınlaşan buseler Dil kıvrımında tatlanır Isıtır aşkın kor dudağını Kirpikleri yorgan olmuş Gümüş sakallı yorgun dev Sessizce sokulur Engin Derin Mavi ev… ÜMMÜ AŞCI (üma) |
bilmeden yar elinin değdiği lezzetleri