Üşüdüm Ayazında YarToprağın nefesiyle sardım gönlümün narını Bağrımın sızısıyla sıvadım göğsümün harını Çığlıklarımla sardım hüznümün suskularını Yaktım düşlerimi yar, gel kapat çukurlarımı. Yapraktan süzüldükçe yaşım, üşür göğsüm Sensizlik yollarında yitik bir yurttur ömrüm Dişlenmiş dudaktan dökülen adındır sözüm Kapat bekleyiş kapısını yar, yoruldu gözüm. Yutkundukça sensizliği, kabardı hep denizim Dövdükçe dalgaların içimi, tuz doldu genizim İniltili uykulardayım, derman olur mu nefesin Bitir hazanlarımı yar, gel, bahar olsun mevsim. Göğünden ansız yağmurların indikçe kanıyorum Derine değmiş hançerin, sevdanla saramıyorum Yedi düvel bilsin, aşk kitabı dolmuş yazamıyorum Sök tırnaklarımı yar, kendi mezarımı kazamıyorum. Salladıkça beni aşkın beşiğinde, sarsıldım, tükendim Fırtınalarla geçti mevsimlerim, güllerini büyütemedim Dualara açılmış şu avuçlarımı, bir sana gösteremedim Üşüdüm ayazında yar, sevdanı ört üzerime diyemedim. Selahattin Yetgin |
KUTLARIM Selahattin hocam.
Duygu dolu ,sevgiliye saf ve temiz söylemler mısralarda muthisti.............
Sevdaya sesleniş .............
Sevgi ve ask öylesine bağlar ki insanı ,aslında cok acı yani var ask'in.....
Yüreğe keske soz gecirebilseydik.........
Harika bir siir'di.... Tebrik ederim... Selahattin hocam ...
Yürek sevgilerimi gönderiyorum .....
JANET KOHEN