İpini Kendi Koparan Uçurtma
Büyük puntolarla dokunmuş renksiz rüya küpürleri
Gecemin keskin yerleriyle kesip odama çiviliyorum Tepeden tırnağa kadar ne varsa işte aralarda Susadığım-tomurcuklandığım-korktuğum zamanlar Yine bir ziyaret telaşı rumuzlar mezarlığını Bir hatırlasam isimlerini Yarım kalmayacak dualarım ama Aklım hep cam kızda Cam kız en görkemli duam sana Dikenlerin arasında o mezarlıkta Bir sözcük öyle abanıyor ki benliğime Öyle abanıyor ki hiçliğime Sanki aynanın biri karartacakmış gibi yaşadıklarımı Tam demlendi diyorum içimdeki aylar İşte tam nü durumuna geçti diyorum dinlendirilmiş acılarım Hayallerimin en şekerli yerinde Tam şerbeti akacakken damağımın paslı tarafına Yine o çalar saat göğsümün tam ortasında Zırrr zırrrr zırrrr zırrrrrrr - Hala kayıtta mıyız? - Evet… Yüz bin cümlelik bir çığ düşüyor anlağıma “aksi seda” kalbinden çıktı değil mi ? Bir bahçe heykeli gibi yatarken sen, tertemiz Misler gibi her gün misler gibi, misler gibi Tertemiz her gün, tertemiz her gün, tertemiz, Sadece ellerin ve harfler tek duvarının içinde Senin hiç kanatlara ihtiyacın yoktu ki Senin saçma sapan imgelere de ihtiyacın yoktu Senin ucube şiirlere de ihtiyacın yoktu Senin üzülmeye de ihtiyacın yoktu Senin gülümsemeye ihtiyacın vardı Ne kötü ki Gülünce de canın acıyordu güldürme derdin güldürme -Kayıtta mıyız? -… Bu sana ikinci şiirim Mahsenimde geçirdiğim umarsızlığımın kaçıncı yılı saymadım Biliyorsun insanlar cesaretsizliklerinden sayamazlar Çünkü her saydıklarında Biraz daha fazla yüzleşirler Dibi tutmuş gamsızlıklarıyla Ben düşsem Sen düş tanrıçasıydın Kalbinin bir çarpmasıyla her yeri süsleyebilecek Ruhunda tonlarca aşkı taşıyabilecek Beni affet Benden habersiz uçtuğun için İpini kendi koparan bir uçurtma gibi Ne tuhaf İp hala elimde İp uzuyor göğe doğru Uçurtma yok lakin Eninde sonunda göreceğim ama… Oktay Coşar * Rahmetli Hilal Lüle’nin anısına yazılmıştır. *www.hayatadahiliz.biz/index.php?option=com_content&view=article&id=1115:aksisedan-bizimle-hilal-le&catid=32:bizden-biri-ile-hayata-dair-sr&Itemid=74 |