İNİLTİ
Leş kokusu
Burnuna inan Oldukça güneyden gelen Bir zifiri yaralanış Azrail’in suretiyle nikahlanış Dişi bir geyiğe çöreklenen o ilk kurt Bildin mi Köpekliğe heves salmış Havlar Duydun mu Sonra akbabalar Toynaklarına yalan bulanmış Şehvetle titreşen o havada salınırlar İri gagalarında İri yalnızlıklar Ama Kendi gölgelerinden bile korkarlar Gelinlik ve kefen Aynı renk Harama doymuş toprak bile atar dışarı Günahkar bedenleri Helalim toprağa mezar taşım mavi Öldüm ama Hiçbir akbaba Karartamadı düşlerimi jir-fhrn |