DUYUN
Arz özgür kılındı
Ve kanatlandım fezaya Boşluğunda salınırken tinlerin Baktım yerküreye Ve seslendim noktacıklara Kimim ben diye? Kadın ve onun arzı mıydı Noktaları daha da küçülten Arşta büyüyüp dillenen Kendini tanrıya daha yakın hisseden Tanrıya ve ceza defterine Kimim ben? Aklım mütereddit Kalbim mütereddit Bir keşfin ortasındayım Dokunuşlarım Samanyolu İnandım Krishna’ya Duydum kavalın sesini Koyun oldum Teslim ettim bedenimi Ama unutmadım selefleri Şiirler yazdım göktaşına Evet evet İnsandan daha önce doğana Dinledi dilsiz fısıltılarımı Sonra yerle bir etti algıları Akıl ve yürek Yaşam ve ölüm Keder ve zevk Fezanın daha da üstünden Bana indirilen Bir de aşk ki kara delik Seslenirim zaman zaman Size içinden jir-fhrn |
işte bu.