KÜPEKÜPE Parkta kaybettiğim bebeğimin eşgalini soranlara ; - siyah küpeleri de vardı. demek gibiydi, seni soranlara anlattıklarım. Ne seni tanıyıp bulacaklardı, ne de sen geri gelecektin, sözlerimi kulağına küpe yapıp. Ama her halukârda; -Sus artık ağlama çocuk! gitti giden... diye bağıracaktı hep annem kulağıma. Gülşen Mavi |
ona sevip sayan ruhi benlik.Çok güzeldi
değerli kaleminizi canı gönülden kutlarım saygılarımla..