ressamın elindeki fırçadan çıkan aşk resminde saklı şeytanyapraklarını dökmüş bir ağacın kurumuş gövdesinde bir oyuk yüreğim ardına attığın her “sonra” önünde kocaman bir engele takılmış gitmiyor sırılsıklam ter kokuyor günahlarınla yıkanmış şehvetinin masumluğu ilk yalanların kuyruğunda esip geçiyor yüzünden sisli bir anı gibi yüzsüzlük nefretin hınzırlığına sığınmış vahşetin kızıllığına tutunan ihanetin rezaleti sıska bir utanç uyuşukluğunda yorgunluğun yorgunluğu vakit yok erkenden düşmek gerek yollara çünkü beklemez sabah acelesi var alelacele resimlerin natürmortunda saklı renkleri toplayıp bohçaya aralıksız kana batırıp fırçayı boyamalı aşkı farkındasın nazlı renklerden mavi bundan böyle kırmızıya sevdalı ayrıntıyı atlamış ortalıkta cirit atıyor şeytan aşk saklanmış korkudan ama kim korkar hain kurttan ne olursa olsun sürmeli yüzü aşka ki daha bir yangın olsun sabahlar rengarenkliğine vurulmuş hayatın tuvalinin biraz açık mavi biraz da bize boyamalı kırmızıya düşmüş tabloyu aldırmadan şeytanın soluğuna atilla güler resim: Endless Love-Alfred Gockel |
"ama
kim korkar hain kurttan"
çok beğendim çok...
sevgiyle...