Kırılgan
ceplerime iliştirdiğim eller üşüyor
üşüyorlar ya ondan lerze lerze söküp atılası al yanağımda dünden kalma utanç... Ar sayıyorum geceleri gündüze silikleşen siluetlerde silik seslenişler andımı yutkunduğum gelinlik inançların yüzü kara... yüzü,yüzeyi siyaha çalmış dünlük dünsüzlükte çözümsüz server imaret içimin heyelanında asmasız damın cadısı eğleşirken sokağımı adı belirsiz bir yankı boyuyor; ’Bayaaat ekmeeek,yedi tane iki lira’ |
/*/*/*
Hayata yankılanan bu sesler, GERÇEKLİK kokuyor gecelerde...
Ve ardı sessizlik...
Tebrik ettim... Emek verilmiş belli..