YÜZSÜZ SEVDARiyasız aşıkların günahına girmeden, Karanlık bir dehlize atalım maskeleri. Tene yapışan yalan yüreği kemirmeden, Umudun tacirine satalım eskileri. Satalım ki; pas tutmuş hücreler yenilensin, İnkâr gerçeği silmez, ne hükmü olur reddin? Ne ben ilk günkü benim, ne de sen eski sensin Bizi böyle görseydi, tükürmez miydi ceddin? Tükürdüğü kelâmdan aman diler, kalkarız. Yüzümüz yere düşmez, dilimiz yakmaz ağıt. Ne kadar şersek hayra, o kadar şerre kârız Mazideki gururun şahidi siyah kâğıt. Betül YÜKSEL 17/11/2011 İstanbul |