nefesim üzerinde
gece
sıyırdı hafifçe kombinezonunu üzerinden ateşe daldı yıldızlar acemice ay arzuya tutsak soluk soluğa inceden bir meltem kavuruyor sokakları nihavent makamında kaynıyor kan yangınlar ayan beyan çağlıyor akıl almaz bir flamenko damarlarda ne görecek göz kaldı şehrin ışıklarını ne duyacak kulak var artık delice çağlayan nameleri harlar içinde eller çöllere dönmüş dil bir damla suya aç sözler yasak bastı teni tükendi tümü durmuş saniyelerin ha patladı ha patlayacak volkan dondu tümü saatlerin hisset üzerinde nefesim akıyorum güne doğru aşkla atilla güler |