Hicaba Bürünür Rengim Zikirler Duyulurken Lisanımdan
Usul usul süzülür ay buluttan
Gecenin sonsuz karanlığı aydınlığa döner Gökyüzünün ışıltıları dökülür tedbir makamından Gözleri bürür ihtişam Yıldızlar avuçlarımda yanar Uzaklaştıkça mazi Ruhuma azap veren cılız kıvılcımlar var Ah o netameli yıllar Ne müsbet Ne menfi Ne yana dönsem Kör dehlizler gibi mahkum hayallerim azad ister Temkinli bakışlarım bir tebessüm bekler Sükûda uğrar şenliğim Bir ışık yak Bir hoş sâdâ makamından sevinsin yüreğim Nöbetçi hallerim dinginliğe evrilir Ve içimdeki kıvılcımlar yankılanır Manaları paylaşılır evrende Nâr-ı nur yükselir karanlığın gölgesinde Vakitler kandil kandil dökülür ruhumun aynasından Hicaba bürünür rengim zikirler duyulurken lisanımdan Hislerim konuşur derin Bir perde yükselir sesim Refiklerim anlar seçkin payeler kalbime murad Ey şiir kevser tadında sun billur kaselerde Lisan-ı âşk Yaz kalem hakikati manayı tebşir Melek... |