ZELZELE
hiçliğin sonsuzluğunda üç beş anıdan
medet umar yer kapma savaşındaki umutlar karanlıktaki gölgesinden korkar istila cümleleri çemberin dışında kilitlenmiş buluşma saati öncesi anlar can atar tutsak etmeye kalp çarpıntılarını gözbebeklerine ilk anın ürpertisi vurdukça kartallar iner kalkar göğsüne umudun pençesine alır son damlanın ılık izlerini yatağanını defne ağacına saplayınca gece uykuyu inletir acı işkenceci akrep sokması çığlıklar bir yandan payı sıfır geceye ayak uydurur serkeş korkular kafa tutar dünyaya sinsi sarsıntılar bir yandan yan yana dizilirken çatlamanın bir öncesi tuzaklar sonu işaret eder bir incecik tüten duman zil takar oynar yerküre |