gitme...
bal damlası gözlerin
kızıla boyalı akşama karalara kenetli... boynum omuzlarım üşüyor göğsüm acıyor yine gidecek misin... gitme damla damla dökülürüm içim boşalır lime lime çürürüm teli kırık uçurtma kanadı kırık güvercin gibi düşerim... rotasıs pusulasız limansız fırtına ortasında kağıttan gemiler gibi batarım... gitme boynumda kalır kolların dudaklarımda alev ateş öpüşün kokun içimde... sol yanımda hüzün yaması aysız kalırsa ölür yakamoz sakini soğur buz keserde odamız yatağımız camlarda bir eylül sancısı kalır yağmur lekesi... gitme... eylül kadar güçlü değil yüreğim sarardıkça kurudukça çoğalmam sağnak olurumda hüzzam dökülürüm... gitme nolur avuçlarımda sıcağını çiğerlerime işlemiş kokunu avutamam eylül yağmurları kadar güçlü değilim... gitme üşürüm öksüz kalırım duvar diplerinde yüzü kirli kimsesiz çocuklar gibi ağlarım... Hasan ODABAŞI |
GİTME
yoksa tamamen biterim
tamamen ölürüm.