7
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1632
Okunma
yokluyorum içimi,
içiminde en içini
lal bir suskunluk karşılıyor
ağma olan kulaklarımı
ürkmüş benim güzel kalbim
telaşlı ve bedbaht
akıyor iki gözüm,
gözden gönüle yol oluyor
umursuz göz bebeklerim
ılık ılık, ilik kokusuna
donuk hücrelerim,beynim
ajite yokluk korkusuna
son bir yoklama,
ellerimle içime dokunuyorum
ateş gibi yanıyor buz kütlelerim
kurumuş şah damarım
ecel kokusu burun ucunda
iklim bozuk artık, bu hududda
damarlarım dolanmış, donmakta
bir gariplik var, içim ölmekte
ayaklar buz kesti
gözler ferini yitirdi
perdesini indirdi
ne yalan alem kaldı
ne içindeki yalanlar
ne güzelliğim çare
ne sevenler,
tek gerçeğim şuan
bana AMEL olanlar
mevt’im...
neresi burası ?
..şiirseL..
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz