dağınık şair
sen öyle alnımın çizgilerine,
karışmışsın ya sen öyle sokağıma sen öyle evime çıkan bütün yollara sen öyle göğsümün en ucra köşelerine ya öyle böyle değil inan bu benim anlatmak istediğim doğrusu bende deminden beri ne anlattığımın farkında değilim, kolların boynuma dolanmış iken bak ben çoğu zaman saçmalarım bak belki de bu da onlardan biridir bak en iyisi mi sen bu yazdıklarımı okuma bak en iyisi diyorum senin için bak sonra olurda aşık neyim olursun bak valla ben çekilecek adam değilim bak en son bu dağınıklığım için o pos bıyıklı babam evden kovmuştu beni deminden beri ben ne anlatıyorum be kadın durmadan alnımı öpüp duruyorsun hay Allah sana akıl fikir versin deli deliyi bulurrmuş derlerdi de inanmazdım hay Allah ben nelerde karalamışım öyle kendi alnımdan öpesim geldi bak yazdıklarımı okuyunca |
dağınıklık iyidir şair...