Karanlıklarda Boğuldum
Sen gittikten sonra...
Sabır kalmadı Gözyaşları teselli olmadı Hiç gitmedi içimden sensizlik telaşı Neydi Seni düşündüren böyle Bitti, demek! Bu kadar basit miydi? Söyle Vuslata bıraktın, aşkımızı Bırakmadın kalbimde sabrı İnan ki damarlarımda sen gezer hâlâ Hüzün’ümde kaldı, son bakışım Aşk’a Sanki sen gittin, bende bittim Eridi sensiz yüreğim Titrek ellerimle yazdım Seni Bulamadım, kendimi Bulamadım! O aşkın ritmini Himayende kaldım, sancılara tutuldum Kendimi hep esaretinde buldum Bir anlam yükledim sancılarıma Buldum, kendimi çığlıklarda Duygu kalmadı yitirdim, umarsızlarda Gülmeyi unuttum, Kaldım Hep, somurtan suratımla Sen denen, müptelâya tutuldum Karanlıklarda boğuldum Göz pınarlarımı, uğrunda kuruttum Sen gittin ya, hep ben yasını tuttum Son umudumdun Şimdi sonum oldun Aşk’ımızın katillide sen! Ölüme ramak, bırakanda sen! Yine de seni seviyorum ben! Benim sana olan sevgim, ezelden! 15.11.11 - Lokman Bekler |
saygılarımla,