Nikotin Çığlıkları
nikotin çığlıklarını susturarak
kokusundan da utanarak öperken yanakların değil sol elinde ki sigaranın ucu kızarıyordu... dumanı bile beyaz değil kırmızıydı hatta çünkü havanın namusunu kirletiyordun bu yüzden küfrediyordu ağaçlar sana... yine yaktın bir tane dumanında kayboldum beyaz hayallere daldım. öksürerek nikotin çığlıklarını susturdun öptün... içimden zehirle beni! diye haykırdım sustum... sen bana zorla içirilen bir sigaraydın dört beş yaşlarında tanışmıştım sigarayla zorla içirmeye çalışmışlardı hâlâ unutmadım... ve nikotin çığlıkları şarkımızdı artık ve sen sigarayı her yakışında sigara değil ben yandım... Ahmet Kastancı |